Son Kelebekler

Eridi insanlık ve denizler taştı

Kıyılara vuruyor artık bebekler

Kıyamet gemisi sanki yaklaştı

Kozadan çıkıyor son kelebekler

Savaş ve barışta insanlar ölür

Büyük laflar edilir faniye göre

Takdirin elinde tuttuğu mühür

Vurulur kaderi yazan deftere

Barış zamanında şiirler yazdım

Ve satırlar kat ettim kalemtıraşla

Ey ölüm, ömrümü sana vakfettim.

Kirletmedim kalbimi başka uğraşla

Ölümün uğruna bir değer gerek

Bedenim topraktan örülen koza

Ruhumsa uçmaya hazır kelebek

Kalmadı takatim dünyevi hazza

İçimde kızılın renk cümbüşü var

Kalbim düpedüz bir yangın yeri

Toprağı her yanda gözyaşı sular

Ve sadece şehitler kutlar zaferi.

Ömer Furkan – 04.10.2024