Aklın ve imkanın sınırlarını zorlayarak açtım yelkenlerini gemilerimin.
Katran dolu ciğerlerimdeki nefesimi üfledim yelkenlerine gemilerimin.
Arızalı bir kompresörden çıkan hırıltılı sesler geliyor derinlerinden ciğerlerimin
Sana ulaşmak için veriyorum nefeslerimi; yelkenini şişirmek için gemilerimin.
Şimdi ıssız bir denizin ortasında bir bilinmeze doğru ilerliyorum.
Her gece seyir defterimde meçhule giden rotamı yorumluyorum.
Senin ışığını görürüm diye güverteye çıkıp gökyüzüne bakıyorum.
Aurora; güneş yüklü parçacıkların gece dansı bile çekmiyor ilgimi.
Bir deniz fenerinden gelen ışık beliriyor köprü üstünde.
Ben yine her gördüğüm ışığı sen sanıp dümen kırıyorum.
Önceden keyifle içtiğim pipomu artık kederle içiyorum.
Ciğerlerimden çıkan dumanla hüzünlü bir sis oluyorum.
Ben artık bir ümitle demir aldığım kıyıdan çok uzağım.
Her geçen gün gemimim ambarında azalıyor erzakım.
Ruhumun Şimal Yıldızı! Issız bir denizin ortasında seni arıyorum.
Pusulam ol diye, her gece seyir defterime senin adını yazıyorum.
Ömer Furkan Kesikbaş - 05.11.2023