Kışın ortasında açan en güzel nergis!
Senin varlığın kristal kardan daha temiz.
Kış mı senin, sen mi kışın içinde hapis?
Kar yağışının altında büyüyen yangınım;
İşte bu yüzden çok esrarengiz.
Sen mi çekiyorsun beni? Yoksa yer mi?
Yoksa gök mü itiyor sana doğru beni?
Ben acizim, hiçbir şey bilmiyorum.
Belirli bir frekans aralığındayım;
Altını/üstünü duyamıyorum.
Hadi, buluşalım aynı frekansta.
Sadece var olmayalım bu hayatta.
Yaşayalım ve beraber raks edelim;
Kabz ile Bast arasındaki dansta.
Yırt artık aklının perdelerini,
Yüzünü kalbime doğru çevir.
Her anahtar açmaz kalbinin kilidini.
Kalbini açacak anahtar benim.
Hakikat ormanında ara beni.
Mısralarımda bul kendini.
Yansıyan her yüzeyde beni gör.
Yeniden yapılandır kendini.
Özüne, fıtratına geri dön;
Yeniden ve yineden doğ.
Ömer Furkan Kesikbaş - 21.12.2023