İçimdeki ben eski ben değil,

Bir başka bakıyor artık gözlerim,

Cesaretimi topladığım o günden beri,

Boğazımda düğümleniyor sanki sözlerim.

Zihnimde kurduğum o sanal cennet;

Paspas oluyor ayakları altında;

Zümrüt gözlü hayaletin. 

Cenneti yaratmak Allah’ın işi.

Sürgün yerinde bir cennet ummak;

Tam da benim gibi delinin işi.

Hislerim artık la-mekan;

Zaman çöldeki kum tanesi;

Uzam sonsuzluğun hudut çizgisi.

Uzayın sınırını öğrenmek için;

Boşluğa yazıyorum şiirlerimi;

Şahit tutuyorum galaksileri.

Gaz devi, Buz devi artık cüceler.

Mısralarıma karışıyor samanyolundan heceler.

Manyetik alanlar dağılıyor,

Kara delikler yutamıyor;

Toz bulutlarını dağıtan hislerimi;

Gönlümün dipsiz derinliğinden gelen;

O samimi hislerimi…

Kâinatı öğüttüm kalbimle;

Dünya devede tüy bile değil.