Bir Yudumdur Yaşamak

Güneş görmediğim günler olurdu

Uykusunu almadan uyanırdı gece

Yorgunluk bana meydan okurdu

Karıncalar gibi çalışırdım sadece

Bir tek çay anlardı benim halimi

Demlenmek meziyet kısık ateşte

Yalnızca ona anlatırdım hayalimi

Günün yorgun olduğu saat beşte

Vareste hayalim prangalardan

Ve gayret ispatın sırma şeridi

Kaçarken yaşlanan o aynalardan

Gözümde ömrümün resmi geçidi 

Diri gölge çekilirken gövdemden

Alacalı, mazide zifir olan saçlarım

Ömrün hatmine niyetim yüzünden

Çoğu bitti azı kaldı diyor soluklarım

İşte bu yüzden her dilde suskunum

Tek katlı hayatın müstakil bahçesinde

Ve yaşamak denilen sadece bir yudum

Bir bardak çay var şükrümün ellerinde

Ömer Furkan - 24.09.2024