Bir Serabın Öyküsü
Yanmasın mumlar, saat çok erken
Çekilmesin ufkuma
keten perdeler
Göğe bakmalıyım
yağmur yağarken
Bulutlar da susarsa ruhum
sendeler
Bırakın biraz da yağmur
anlasın
Bir çölün bağrında
yanan hasreti
Kumlar tane tane göğü
kaplasın
Ve tükensin o çölün sarı
kasveti
Bir umuttur kalan
çölden geriye;
Bağrındaki tohumlar sabır
filizi
Vahalar gömülü kumdan
vadiye
İşte bundan
bulamayız birbirimizi
Sen, semavi düşsün
seraba karşı
Göz yanılsaması çöl
günlerinde
Cennet bahçesinin
bir yansıması
Işık bundan kırılır seni
görünce
Ömer Furkan - 22.09.2024