Bir Serabın Öyküsü
Bir Serabın Öyküsü



Bir Serabın Öyküsü

 

Yanmasın mumlar, saat çok erken

Çekilmesin ufkuma keten perdeler

Göğe bakmalıyım yağmur yağarken

Bulutlar da susarsa ruhum sendeler

 

Bırakın biraz da yağmur anlasın

Bir çölün bağrında yanan hasreti

Kumlar tane tane göğü kaplasın

Ve tükensin o çölün sarı kasveti

 

Bir umuttur kalan çölden geriye;

Bağrındaki tohumlar sabır filizi

Vahalar gömülü kumdan vadiye

İşte bundan bulamayız birbirimizi

 

Sen, semavi düşsün seraba karşı

Göz yanılsaması çöl günlerinde

Cennet bahçesinin bir yansıması

Işık bundan kırılır seni görünce

 

 Ömer Furkan - 22.09.2024