Yine kalbimin kapakçıkları sızlıyor.
Bense bir meçhule şiir yazıyorum.
Pipomdan çıkan katran bulutlarını içime çektiğimde;
Kalbimin koroner arterleri daralmış gibi hissediyorum.
Ben yazarak kalbimin grafisini çekiyorum;
Şiirdir göğsüme takılan Aritmi cihazı benim.
Duygularımın ritminde anormalite görsem de;
Cerrahi operasyon seçeneğini; bypass ediyorum.
Metal ve plastik stentlere karşı alerjim var.
Aslında benim ruhum samimiyet dışındaki;
Tüm kontrast duygulara karşı alerjik reaksiyon gösterir.
Bu yüzden hüznüme balon şekli verip;
Sabrı en ideal katerer olarak kullanmayı tercih ediyorum.
Ya Sabır! diyerek; İçime derin bir nefes çekiyorum.
Darılan kalbimin koroner arterlerini;
Hüzün baloncuklarıyla açıyorum.
Ben şifayı hep hüzünde buluyorum.
Çünkü hüzündür en güçlü ve sahici duygu.
Hüzündür; ruhumu temizleyen ilahi dezenfektan.
Hüzündür; O’nun bana bıraktığı en kıymetli miras;
Çağlar ötesindeki o cennet kokulu Gülistandan…
Ömer Furkan Kesikbaş – 21.11.2023