Yorgunluk çöker gün batımında.
Ekmeğin ağırlığı düşer üstüne.
Yaşamak kutsal bir alın teridir;
Gömleğin kirlenen yakalarında.
Bir baba meydan okur yedi düvele.
Omuzlarında yüklü dünya küfesi.
Aylar, yıllar geçer harala gürele;
Aileye harcanır ömür sermayesi.
Gölgesine saklanır ışıkta dağlar;
Babanın şefkatidir nasırlı avuç,
Onlar her zaman tenhada ağlar.
Bundan sillesinde barınamaz suç.
Hayat bir akrep, baba yelkovan.
Yüreğinde söndürür fırtınaları.
Varlığı her zaman güvenli liman;
Duası rüzgâr olur yelkenlilere.
Ömer Furkan Kesikbaş – 05.03.2024