Adalet Göğün Temeli

Adalet gavurdaysa yüzü düşer atanın

Hâkimin tokmağı ateş söndüren türe

Alev alev yanarken ocakları vatanın

Haksızlık çevirir vicdanları kömüre

Gidecek bir yer yok ve dağlar da kapalı

Töremizde yer yoktur başkaldıran fiile

Perdede bitmeyen bin bir gece masalı

Adaletse bir özlem ve sığınıyor şiire

İşte kuduz sürüler boğuyor koyunları

Çobanlar uyurken çakallar gülüşüyor

Vahşilikle kabaran içgüdüsel huyları

Çıkıyor ortaya ve mülkü bölüşüyor

Haksız bir nizamda; diri anca kadavra

Kuzgunlar havada, hangi leşi yemeli

O Devlet ki mülk olur isabetli kararla

Ve dünya fanidir, adalet göğün temeli

Bir ömürden evladır bir lahzalık adalet

Zaman aşımı olmaz ilahi mahkemede

Hamiyetsiz beldeyi terk ediyor saadet

Ve yarının ümitleri kalıyor beklemede

Ömer Furkan – 20.09.2024