Ruhum terkedilmiş çocuklar kreşi.
Bedenim kıyıya vuran bir balina leşi.
Dolu söndürmüyor içimde yanan ateşi.
Ancak devasa bir çığ temizler bu keşmekeşi.
Gelsin Balkanlar üzerinden dondurucu soğuklar;
Önce; Poyraz ve Karayel’den üşüten dokunuşlar.
Sonra; göz kamaştıran kar taneleri arzı endam etsin.
Beyaza boyansın heryer ve kristalleştiren ilahi rötuşlar!
Donsun her taraf; nehirler, göller, barajlar ve tuzlu denizler.
Kış uykusuna yatsın zihnimin derinlerindeki münzevi azizler.
Donsun kalbim ve sönsün kalbimin içindeki ateşten dehlizler.
Çığ düşsün üzerine ruhumun ve kalsın sadece umuda dair filizler.
Ömer Furkan Kesikbaş - 15.11.2023